The Last Trapper (2004), me regji të Nicolas Vanier, është një dramë prekëse dhe vizualisht mahnitëse e vendosur në shkretëtirën e madhe, të paprekur të veriut kanadez. Filmi eksploron temat e izolimit, mbijetesës dhe lidhjes së thellë mes njerëzve dhe natyrës. Nëpërmjet syve të protagonistit të tij, ajo përshkruan një pamje të gjallë të jetës së një gracku lesh që ka zgjedhur të jetojë në vetmi, larg komoditeteve dhe komplikimeve të shoqërisë moderne.
Filmi përqendrohet rreth Normand “Norm” Thibeault, një kurth leshi që jeton në shkretëtirën e largët të Yukon kanadez. Ai i kalon ditët e tij duke gjuajtur dhe duke jetuar jashtë tokës në një mënyrë që pak njerëz në botën moderne mund ta kenë. Mjedisi i ashpër i shkretëtirës – si bukuria dhe sfidat e tij brutale – shërbejnë si mjedis dhe personazh qendror në histori.
Jeta e Normit është e vetmuar, e karakterizuar nga momente paqeje, por edhe nga lufta e vazhdueshme për mbijetesë në një mjedis të pafalshëm. Ai ka jetuar kështu prej vitesh, por ndërsa rritet, fillon të reflektojë për jetën që ka zgjedhur. Rutina e tij ndërpritet kur një i ri, Yves, një banor i qytetit që ka ardhur në shkretëtirë duke kërkuar aventura, mbërrin në zonë. Ndërveprimi midis këtyre dy personazheve – njëri i ngurtësuar nga vite të tëra vetmie dhe tjetri i pamësuar me realitetet e mbijetesës në shkretëtirë – formon zemrën e tregimit.
The Last Trapper (2004)
