Krejt e pafe
Elida Rusta
As tokë as qiell nuk i pashë sot,
veç ty.
Shkove udhës me zjermin tonë në gji.
Parfumin e kishe dehës,
si sytë.
Zogjtë i harruen flatrat,
ecën me kamb për tokë,
Në shtatin e drejtë
rrin çue dëshira,
me dek’ pa vorr.
Ti,krejt si zjermi i lisit je.
Të pashë kah lutesh,
bane kryq me ngé.
Mallku qofsha!
Përbri teje jam krejt e pafé!
