Xha Gorio: Tragjedia Familjare në Parisin e Shekullit 19
Romani “Xha Gorio” nga Honoré de Balzac është një nga veprat më të njohura të tij dhe pjesë e ciklit të famshëm “Komedia Njerëzore”. Historia zhvillohet në Paris, në fillim të shekullit të 19-të, dhe përqendrohet kryesisht te personazhi i Xha Gorio, një tregtar i pasur që tani jeton në një pension modest të quajtur “Pension Vauquer”.
Kush është Xha Gorio?
Xha Gorio është një plak që ka shpenzuar gjithë pasurinë e tij për të mbështetur dy vajzat e tij, Anastasia dhe Delphine. Megjithatë, vajzat e tij, të cilat janë martuar me burra të pasur, e kanë braktisur dhe e trajtojnë me indiferencë dhe përbuzje. Gorio vazhdon të shpresojë se një ditë do të rifitojë dashurinë dhe përkujdesjen e tyre, por përfundon i zhgënjyer dhe i vetmuar.
Eugène de Rastignac dhe Ambicia e Tij
Një tjetër personazh kryesor në roman është Eugène de Rastignac, një student i ri nga një familje e varfër, i cili ëndërron të bëjë karrierë dhe të ngjitet në shoqërinë e lartë të Parisit. Ai bëhet mik me Xha Gorio dhe fillon të mësojë shumë për natyrën njerëzore dhe fuqinë e parasë. Nëpërmjet ndërveprimeve të tij me Gorio dhe të tjerët në pension, Eugène mëson se për të arritur sukses në Paris, duhet të jetë i pamëshirshëm dhe të bëjë kompromise morale.
Drama Familjare dhe Mësimet e Saj
Tragjedia e Xha Gorio përshkruhet me detaje të dhimbshme ndërsa ai përballet me refuzimin dhe braktisjen e vajzave të tij. Përfundimisht, ai vdes në mjerim, pa asnjë nga vajzat e tij pranë tij. Nëpërmjet fatit të dhimbshëm të Gorio, Balzac tregon sesi lakmia dhe egoizmi mund të shkatërrojnë marrëdhëniet familjare dhe të shkatërrojnë shpirtin njerëzor.
Mesazhi i Romanit
“Xha Gorio” është një kritikë e fuqishme ndaj shoqërisë parisiane dhe materializmit të saj. Përmes fatit të Gorio dhe ambicieve të Eugène, Balzac na tregon sesi lakmia dhe egoizmi mund të shkatërrojnë marrëdhëniet familjare dhe të sjellin vetëm dhimbje dhe vetmi.
