Stadiumi i Amantias, Shqipëria e sotme
Stadiumi i Amantias është ndërtuar në shekullin III para Krishtit. Rreshtat e tij prej guri, të vendosura në formën e një patkoi të zgjatur, ndiqnin një shteg 12.5 m të gjerë dhe rreth 60 m të gjatë. Ai kishte 17 rreshta në njërën anë dhe 8 në anën tjetër dhe mund të strehonte rreth 4000 njerëz.
Amantia (greqisht: Ἀμάντια, Ἀβάντια; latinisht: Amantia) ishte një qytet i lashtë dhe vendbanimi kryesor i Amantes, i vendosur tradicionalisht në Ilirinë jugore. Në kohën helenistike qyteti ishte ose pjesë e Ilirisë ose Epirit. Në kohën romake përfshihej në Epirus Nova, në provincën e Maqedonisë. Vendi është identifikuar me fshatin Ploçë, Qarku i Vlorës, Shqipëri. Amantia u caktua si park arkeologjik më 7 prill 2003 nga qeveria shqiptare.
