Walcott mori Çmimin Nobel për Letërsi në vitin 1992, për një vepër poetike me ndriçim të madh…

“Ajo që e konsideroj shumë me fat në jetën time ishte se e dija saktësisht çfarë doja të bëja. E dija që doja të isha poet dhe doja të pikturoja.”

Derek Walcott botoi poezinë e tij të parë në një gazetë kur ishte vetëm 14 vjeç dhe, në moshën 18-vjeçare, publikoi përmbledhjen e tij të parë me poezi. Babai i tij, i cili kishte ndërruar jetë kur Walcott ishte vetëm një vjeç, kishte qenë shkrimtar dhe piktor, dhe Walcott, i inkurajuar nga nëna e tij mbështetëse, nuk kishte dëshiruar kurrë të bënte diçka tjetër.

I lindur në Shën Luçia, një ish-koloni britanike, përvoja e të rriturit në ishullin e Karaibeve shtrihet thellë në jetën dhe veprën e Walcott. Poemat dhe dramat e tij shpesh shqyrtojnë tensionin mes trashëgimisë së tij nga kulturat karaibike, afrikane dhe evropiane, duke u përqendruar rreth kërkimit për identitet.

Walcott mori Çmimin Nobel për Letërsi në vitin 1992 “për një vepër poetike me ndriçim të madh, e mbështetur nga një vizion historik, rezultat i një përkushtimi multikulturor.” Gjatë ndarjes së çmimit, Akademia Suedeze tha se në veprat e tij letrare, Walcott “hapi një rrugë për mjedisin e tij kulturor, por përmes tyre flet për secilin prej nesh.”

Nëse dëshiron, mund ta përpunoj edhe në stil më letrar apo publicistik.